Słowo porażka nikomu nie jest obce. Pozornie nie przepadamy za tym wyrazem. Niektórzy starają się, gdzieś głęboko schować do kieszeni powszechną porażkę.

Każdego w życiu na pewno spotkała porażka. Dla jednych ma ona wydźwięk tragiczny, dla drugich pouczający. Może generalizuję, ale próbuję znaleźć w niepowodzeniu, pozytywne strony. A są! Na przykład to, że jeżeli doświadczymy porażki, uczymy się na przyszłość. Jeżeli doświadczyliśmy porażki na egzaminie, wyjdziemy z pałą, wiemy, że trzeba zrobić lepsze ściągi.

W r ó ć .

Wiele razy w życiu wychodziło tak, jak wyjść nie miało. Czasami mnie to wiele nauczyło, a innym razem stwierdziłem, że tak musiało być. Nauczyłem się na egzamin, sumiennie, ale i tak oblałem, dla statystyk, traktować to jako porażkę? Nie, po prostu stanowiłem procent osób, którym poprawka (czyt. porażka) była pisana. Ale kiedy źle się zachowałem, powiedziałem za wiele, tracąc bliską osobę, kiedy sobie to uświadomiłem, to czy jest to porażka? Oczywiście. Co więcej tylko głupiec, lub ktoś, komu nie zależałoby na drugim człowieku, uznałby to za sukces. Z tej sytuacji, bardzo wiele się nauczyłem. Dzisiaj wiem, że emocje te złe, czasami lepiej schować głęboko do kieszeni, a problem, lub to co mi się nie podoba  można wytłumaczyć na spokojnie. Kiedy przyjdzie czas, inne okoliczności i spokój.

Można? MOŻNA!

To takie bardzo osobiste, uświadomić sobie, że coś zrobiłem źle. Niesmak jest. Ale lekcja również i to czyni mnie w moich oczach właściwym człowiekiem.

Idealne osoby, żyjące pod kloszem i w kloszu porażki nie znają, bo… są idealne. A więc, jeśli jesteś idealny, idealna, to w tym wpisie niestety nic dla siebie nie znajdziesz.

Jak zatem poradzić sobie z porażką? To pytanie jest trudne, bo nie ma złotego leku na klęskę. Dam Wam szansę skorzystać z moich wniosków w jaki sposób ja radzę sobie z  niepowodzeniami.

– W zależności od natężenia porażki, usilnie próbuję się opanować. Często mi to nie wychodzi, mimo wszystko nadal pracuję nad tym. A problem, lub niepowodzenie rozwiązuję przy zdrowym, spokojnym umyśle.

– Rozmowa z ukochaną osobą, przyjacielem. Przedstawienie całej sytuacji i tego jak to wygląda z naszej perspektywy. Czasami pogawędka, nawet telefoniczna jest rozwiązaniem problemu. Niekiedy to co wydaje się ruiną, dla osoby obok może być pałacem, tyle, że we mgle. Wystarczy jedynie przejść przez mgłę, a to raczej nie będzie bolało.

– Jeżeli dzieje się to tu i teraz, to wychodzę. Może ochłonę przy papierosie. Tak czy inaczej daję sobie czas na przemyślenia. Później działam!

– Jak jest naprawdę źle, to płaczę, rzadko bo rzadko, ale to efekt tego, że naprawdę cierpię, czuję. Rozmawiam wtedy z mądrzejszą ode mnie, bo nikt nie zrozumie problemu jak mama.

Nie bądź perfekcyjny, nie bądź ideałem. Bądź sobą, bo ludzie kochają nas za nasze wady i zalety, za to kim naprawdę jesteśmy. Ideałem będzie manekin w sklepie, ale on tylko stoi i błyszczy, po sezonie leży w śmietniku. Jeżeli doświadczyłeś/aś porażki, stań twarzą w twarz z problemem, nie uciekaj, nie poddawaj się, tylko walcz. Walcz do skutku.

Aaaaa… i ja porażek Wam w życiu nie życzę.